Çocukluk Dönemi Korkuları

Korkular çocuklarda çok sık gözlenen durumlardır. Doğumdan itibaren gözlenebilir. Yeni doğan bir bebek genellikle yüksek sesten, ani yaklaşan görüntülerden korkar. 7-8 aydan sonra yabancı korkusu ve anneden ayrılma korkusu gelişir. Bu durum sağlıklıdır ve bebeğin bağlanma davranışını gerçekleştirdiğini gösterir.
Yukarıdaki korkular zamanla azalır ve okul öncesi dönemde hafifler. Fakat bu her çocukta aynı olmayıp bunların yerine yeni korkuların eklendiğini görürüz.
Bu korkular çocukların mizacına, hayal gücüne, yaşanmış deneyimlerine ve öğrendiği şeylere göre değişir. Bu korkular her çocukta farklı olmasının yanısıra genel olarak korktukları şeylerin çoğu ortaktır.
2-8 yaş arası yaygın görülen korkular arasında
• Karanlık korkusu
• Ayrılık korkusu
• Hayvan korkusu ( genellikle köpek ve yılan)
• Doktor korkusu
• Gök gürültüsü ve fırtına korkusu
• Hayal ürünü yaratıklara karşı duydukları korkulardır.
Bazı çocukların kaygısı daha yüksektir. Hayal gücünün genişliği ve olasılıklar üzerindeki fakındalıkları bü tür çocukları korkuya karşı daha savunmasız yapabilir.
Korkuların bir çok nedeni vardır
• Bebeklikte yaşanan endişe yaratan durumlardan kaynaklanan korkular
• Çevresindekilerin endişelerinden yansıyan korkular
• Hayal gücünden kaynaklanan korkular
• Sembolik korkular
• Bilgisizlikten kaynaklanan korkular
• Deneyimlerinden kaynaklanan korkular

Çocuğun korkularına nasıl tepki gösterilmeli
Çocuklara korkularıyla ilgili olarak yapmamız gereken ilk şey korkusunu kabullenmek ve bunun normal bir duygu olduğunu ve bu durumun geçebileceğine dair onları rahatlatmaktır.
Çocukların korkularıyla asla alay edilmemeli, küçümsenmemeli, yada korkusu yok sayılmamalıdır. Korkacak bir şey yok, korkma gibi söylemler çocuk için korkusuna ek olarak başka problemlere neden olabilir. Onun açısından korkacak bir şey vardır ve bunu engellemesi çokta kolay bir şey değildir. Anne babanın yok sayması yada küçümsemesi çocukta suçluluk duygularına neden olabilir ve kendiyle ilgili olumsuz bir değerlendirme yapabilir.
Ayrıca çocuğu korkularıyla zorlayarak yüzleştirmeye çalışmak. Örneğin karanlıkyan korkan bir çocuğu karanlık bir odaya kapatmak çocuk üzerinde daha olumsuz sorunlara neden olabilir. Bu durumda çocuğun yaşayacağı duygu kin ve öfkedir.
Korku yaşayan çocuğu korktuğu şeyden tamamen uzaklaştırmaya çalışmakta doğru değildir. Okul korkusu olan bir çocuğu okula götürmemek ya da iğneden korkan bir çocuğu doktora götürmemek gibi.
Bu durumlarda yapılması gereken şeyler. Çocuktaki korkular bilgi eksikliğinden kaynaklanıyorsa bunları açıklamak, ona güven vermek ve korktuğu durumun neden kaynaklandığını anlayarak yavaş yavaş alıştırarak çocuğa yardımcı olmaktır.
Tüm bunlara rağman korkularıyla başedemiyorsa bir uzmandan yardım alınmalıdır. Çünkü bazen korkular başka bir problemi gizlemek için çocuk tarafından farkında olmadan oluşturulmuş olabilir.

TERAPİA PSİKOLOJİK DANIŞMANLIK VE KİŞİSEL GELİŞİM MERKEZİ
iletişim; 0236 2378187